Gmina Dębno

http://www.gminadebno.pl/turystyka/zamek-w-debnie

Kościół pod wezwaniem świętej Małgorzaty w Dębnie to  przykład późnogotyckiej architektury sakralnej. Wybudowany z kamienia z dodatkiem cegły. W świątyni zwraca uwagę kilka elementów. Koniecznie trzeba się przyjrzeć siedmiu portalom gotyckim w tak zwanym typie długoszowskim oraz kamiennemu tabernakulum ściennemu, znajdującemu się w węższym, prostokątnym prezbiterium. Warto obejrzeć także dwa epitafia murowane w ramach z piaskowca – autorstwa Kaspra Zoararda (z 1611 r.) i Jakuba z Porąbki (1644) – oraz dzwon ulany w roku 1777 przez Jana i Ignacego Lechererów. Ołtarz główny kościoła stanowi drewniany tryptyk, przedstawiający Trójcę Świętą w otoczeniu chórów anielskich.Budynek kościoła powstał w latach 1470-1504. Wybudowano go w miejsce drewnianej świątyni, pochodzącej prawdopodobnie jeszcze z XIV wieku. Fundatorem budowli był kasztelan krakowski Jakub z Dębna, a po jego śmierci Jakub Szczekocki. Budynek został konsekrowany w 1504 roku przez biskupa Jana, sufragana krakowskiego. Początkowo kościół był pod wezwaniem świętej Trójcy. Dopiero około roku 1618 powrócono do oryginalnej, czternastowiecznej patronki – świętej Małgorzaty. W latach 1899-1903 przeprowadzona została gruntowna renowacja budynku. Dodano wtedy dachówkę, nowy strop, zamontowano kamienne gzymsy i rozbudowano znajdującą się po północnej stronie zakrystię. W oknie prezbiterium pojawił się duży, piękny witraż przedstawiający patronkę kościoła, wykonany prawdopodobnie w Wiedniu. Wiele prac renowacyjnych wykonano również w ciągu ostatnich pięciu lat. W okresie tym udało się między innymi wykonać izolację ścian, nową elewację, wyremontować dach czy wymienić nawierzchnię drogi procesyjnej. Obecnie kościół w Dębnie stanowi godną reprezentację naszej gminy.Świątynia, służąca do dziś parafianom.

Kościół pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła jest jednym z najwybitniejszych dzieł Jana Sas–Zubrzyckiego (ur. 1860, zm.1935) – wybitnego architekta, teoretyka architektury, konserwatora sztuki i profesora zwyczajnego Katedry Historii Architektury i Estetyki Politechniki Lwowskiej. Świątynia powstała w latach 1910-1918. Budowla stanowi ciekawy przykład neogotyckiej architektury sakralnej z początku XX wieku. Kubatura świątyni wynosi 12 000 m³, powierzchnia użytkowa 1800 m². Jest to budynek neogotycki, trzynawowy, pseudohalowy, z transeptem. Jest murowany z cegły, z użyciem kamienia i betonu. Prezbiterium jest zamknięte trójbocznie, z przybudówkami po bokach: od wschodu z wieżyczką schodową, od zachodu z zamkniętą trójbocznie kaplicą.

Od frontu znajduje się wieża zegarowa o rzucie kwadratu, ujęta po bokach dwiema symetrycznymi przybudówkami. Ramiona transeptu są zamknięte ścianami prostymi. na zewnątrz budynek jest oszkarpowany. Posiada dachy siodłowe i pulpitowe. Na skrzyżowaniu nawy i ramion transeptu zbudowano wieżyczkę na sygnaturkę z latarnią. Strzelisty hełm wieży jest ostrosłupowy, flankowany narożnymi wieżyczkami.

Prezbiterium nakrywają sklepienia gwiaździste. W pozostałych częściach korpusu są sklepienia krzyżowe, o przęsłach wydzielonych gurtami. W nawach bocznych, w przęsłach przyległych do transeptu, znajdują się głębokie wnęki ołtarzowe, ponad którymi są empory. W środkowych przęsłach zbudowano przejścia do małych przedsionków. Zakrystia jest przykryta sklepieniem kolebkowym. Posadzki są wykonane z płytek marmurowych i ceramicznych.

W środku świątyni znajdziemy XVIII wieczne obrazy: Matki Bożej z Dzieciątkiem, Św. Jana Nepomucena, Ecce Homo, Św. Franciszka, Św. Piotra. Najstarszym zabytkiem malarskim jest obraz przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem pomiędzy Św. Wojciechem i Św. Stanisławem, pochodzący z początku XVI wieku. Obok znajdują się tu jeszcze bardzo ciekawe i cenne dzieła z XIX i XX wieku. Wyposażenie kościoła uzupełnia szereg rzeźb, datowanych od XVI wieku do czasów współczesnych. Warte uwagi są także: barokowa drewniana chrzcielnica; relikwiarz św. Jana Kantego i św. Andrzeja, ornaty z XVIII wieku; ambona z ok. 1930 roku, o bogatym snycerskim opracowaniu baldachimu i kosza, w zaplecku z płaskorzeźbą Chrystusa. Na wieży kościelnej zawieszony jest dzwon odlany w 1546 roku.

Źródła:http://www.gminadebno.pl/turystyka/zamek-w-debnie

To replika słynnego miejsca kultu znajdującego się we Francji. Położona na wzniesieniu, jest miejscem odprawiania nabożeństw maryjnych i innych uroczystości religijnych. W jej centrum znajduje się ołtarz, we frontowych ścianach umieszczono źródła z cudowną wodą z Lourdes.  Co roku przyciąga kilkadziesiąt tysięcy pielgrzymów.  Wzniesienie jest starannie zagospodarowane. Z jednej strony mamy bardzo dobrze utrzymane trawniki, z drugiej alejki spacerowe oraz elementy kultu religijnego, takie jak figury Matki Bożej oraz pomnik poświęcony ks. Janowi Palce. Ten ostatni znalazł się tutaj nieprzypadkowo, bo to księdzu Palce należy zawdzięczać rozwój kultu maryjnego na tym terenie. Pod koniec ostatniej dekady XIX wieku młody wikariusz udał się z pielgrzymką do, głośnego w tym czasie na świecie, francuskiego sanktuarium w Lourdes. Urzeczony atmosferą w świątyni postanowił ją przenieść, chociaż w części, na ziemię polską – do swojej parafii w Porąbce Uszewskiej. W tym celu przywiózł z podróży gipsowy model groty, który miał służyć jako wzór do budowy. Zainteresowanie Porąbką Uszewską świadczy, że udało mu się to w pełni.

http://www.gminadebno.pl/turystyka/zamek-w-debnie

Pomnik świętej Kingi znajduje się na pagórku w pobliżu zamku w Dębnie,nad potokiem Niedźwiedź. Ufundowany został przez Annę Tarłową, ówczesną panią na zamku. Posąg pochodzi z 1725 roku i najprawdopodobniej jest najstarszą kamienną figurą św. Kingi w Polsce. Przedstawia kobietę w zakonnym stroju klaryski, która trzyma w złożonych rękach krzyż. Sama rzeźba sprawia wrażenie prymitywnej, co świadczyć może, iż jej autorem był miejscowy kamieniarz. Na cokole posągu świętej Kingi znajduje się płaskorzeźba, przedstawiająca chustę świętej Weroniki, z widocznym na niej wizerunkiem Chrystusa. Niżej, w otoczeniu  ornamentów roślinnych przypominających płomienie, znajduje się tarcza z herbem Topór, którym posługiwał się ród Tarłów. Pod spodem umieszczono datę: ANNO DNI 1725. W czterech rogach tarczy herbowej widnieją litery ATKK, które oznaczają Annę Tarłową, kuchmistrzynię koronną.Postać Kingi jest mocno związana z małopolską. Choć została kanonizowana dopiero w 1999 roku przez papieża Jana Pawła II, jej panowanie przypadło na okres ponad 700 lat wcześniej. Zanim wstąpiła do klasztoru klarysek (który zresztą sama ufundowała), Kinga była bowiem żoną księcia krakowskiego i sandomierskiego, Bolesława Wstydliwego.Wokół osoby świętej Kingi narosło przez wieki wiele legend. Jedna z nich związana jest również z Dębnem. To właśnie tam na orszak księżnej miał napaść oddział tatarski, który wyzwolił się z lochów pobliskiego grodu. Okolicznym mieszkańcom udało się jednak odeprzeć atak i uchronić Kingę od pewnej śmierci. Księżna krakowska miała z wdzięczności ufundować oryginalny, drewniany kościół w Dębnie. Pięćset lat później w miejscu legendarnej potyczki stanął posąg, który można podziwiać do dziś.

http://www.gminadebno.pl/turystyka/zamek-w-debnie

Fundatorami tej figury byli Anna Nepomucena z Jabłonowskich i Maciej Lanckorońscy. Posag usytuowany jest na postumencie z herbami Zadora i Prus III nad orderem Orła Białego

http://www.gminadebno.pl/turystyka/zamek-w-debnie

Kaplica znajduje się u głównego wejścia na cmentarz parafialny w Dębnie. Zaprojektowana w stylu neogotyckim, jest największym i najpiękniejszym tego typu zabytkiem architektury w całej wschodniej części województwa małopolskiego. Budowla powstała w 1906 roku z fundacji Marii z Dembińskich Jastrzębska, jako mauzoleum rodziny ówczesnych właścicieli zamku i fundatorów kościoła w Dębnie. Jako autora projektu kaplicy wskazuje się Jana Sas-Zubrzyckiego (1860-1935), jednego z najwybitniejszych architektów polskich końca XIX i pierwszej połowy XX wieku, którego dziełem jest także kościół w sąsiadującej z Dębnem Porąbce Uszewskiej.

http://www.gminadebno.pl/turystyka/zamek-w-debnie

Wybudowany został w latach 1920-1922, prawdopodobnie według projektu ówczesnego proboszcza ks. Wojciecha Bukowca. Kościół złożony jest z trójnawowego korpusu pseudo-halowego i krótkiego prezbiterium zamkniętego trójbocznie. Przy prezbiterium znajduje się zakrystia, natomiast przy nawie przedsionek. Świątynia nakryta jest dachami dwuspadowymi. We wnętrzu kościoła szczególną uwagę zwraca ołtarz główny o charakterze neogotyckim z 1936 roku w którym znajduje się obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

http://www.gminadebno.pl/turystyka/zamek-w-debnie

Wybudowany w latach 1914–1919, znajdujący się w Maszkienicach. Został zaprojektowany przez tarnowskiego architekta Janusza Rypuszyńskiego. Wzniesiona z cegły świątynia charakteryzuje się stylem neogotyckim. Po obu stronach nawy kościoła wzniesione są dwie symetryczne kaplice. We wnętrzu kościoła szczególną uwagę przykuwa późnobarokowy ołtarz boczny z I połowy XVIII wieku, mieszczący obraz św. Anny z końca XIX wieku. Od maja 2012 roku w kościele znajdują się relikwie św. Rity i z tej okazji każdego 22 dnia miesiąca odbywają się nabożeństwa ku czci świętej, na które przybywa spora ilość pielgrzymów z woj. małopolskiego.